Pieczara Ogara

Imię: Ellestir’edaerthan (Tancerka Żywiołów)
Nazwisko: -
Rasa: elf
Wiek: wygląda na ludzkie dwadzieściaparę; ile ma w rzeczywistości – a kto tam wie te elfy?
Wygląd: Smukła kobieta o sięgających do linii szczęki prostych, ciemnych włosach, które w słońcu mienią się ciemnofioletowymi refleksami. Ma urodę charakterystyczną dla elfiej rasy – pociągłą twarz o jasnej cerze i wysokich kościach policzkowych, które dość delikatnym rysom przydają nieco „arystokratyczny” – z punktu widzenia ludzi – wygląd. Kto ją raz zobaczył, raczej nieprędko zapomni, nawet jeśli dla ludzi wszystkie elfy wyglądają podobnie. Powody ku temu są dwa. Po pierwsze, większość twarzy pokrywają misterne tatuaże, których próżno szukać u jej pobratymców (na prawym policzku, pod okiem jeden z nich lekko zniekształca drobna blizna). Po drugie, na rozmówcę patrzą oczy dwojga kolorów: lewe jest niebieskie, a prawe – przecięte tatuażem – ma intensywnie zieloną barwę. Jest w nim jakaś niepokojąca przenikliwość, bez względu na to, jaki rodzaj nastroju prezentuje sama elfka. Jakby owym okiem potrafiła dostrzec więcej, niż inni. Oba te elementy sprawiają, że wydaje się być jeszcze bardziej obca, niż pozostałe elfy.
Wyraźne cechy charakteru: Cierpliwa jak ziemia, ale uparta jak skała. Spokojna jak staw, ale niebezpieczna jak wzburzone morze. Ciepła jak ognisko, ale gwałtowna jak pożar. Łagodna jak morska bryza, ale nieprzewidywalna jak wichura.

- niezorientowana w ludzkich zwyczajach i zachowaniach, brak jej pojęcia o pewnych podstawowych założeniach ludzkiego środowiska
- słaba znajomość ludzkiego języka, w miarę go rozumie (zwłaszcza proste wypowiedzi, nie mówione zbyt szybko), ale z trudem sama się nim posługuje
- jest beznadziejnym kłamcą
- zna tylko podstawy walki - i to raczej te obronne - nożem i kijem, trochę procą, ale bardziej do polowań; jeśli sytuacja jest naprawdę groźna, użyje magii, ale - o ile nie doprowadzi się jej do ostateczności - raczej do ucieczki (swojej lub przeciwnika) lub obezwładnienia, a nie zabijania
- miewa niewytłumaczalne, niekontrolwane przebłyski intuicji, które pozwalają jej np. odgadnąć czyjeś imię albo dokończyć zaczęte przez kogoś zdanie; może to też działać trochę na zasadzie szóstego zmysłu, uprzedzającego o najbliższym wydarzeniu
- czasami nawiedzają ją sny będące przebłyskami przeszłości, przyszłości lub teraźniejszosci, nierzadko jednak miewa problemy z oddzieleniem tego, co jest wizją, a co zwykłym snem lub z właściwą intepretacją otrzymanego przekazu; w obecnoci silnego źródła energii taka wizja może nawiedzić ją nawet na jawie, sprawiając że na jakis czas przesłoni jej rzeczywistość
- jej magia dotyczy przede wszystkim manipulacji różnymi aspektami żywiołów oraz energii życiowej (w pozytywnym sensie, jak np. leczenie) lub duchowej; by się nią z powodzeniem posługiwać powinna zachować równowagę wewnętrzną oraz żyć jak w jak najbliższej harmonii z Naturą i jej zasadami
- przez większość czasu postrzega świat jako muzykę, rytm - czasem wyczuwalny słabiej, czasem silniej; zdarza jej się z tego powodu używać zwrotów "muzycznych", gdy próbuje opisać jakieś sytuacje lub - przede wszystkim - aurę magiczną
- prostsze zaklęcia przychodzą jej instynktownie i wymagają po prostu skupienia oraz zdrowia na ciele i umyśle; bardziej skomplikowane wymagają specyficznego rytuału; w rytualny trans wprawia się poprzez zatracenie w tańcu (ostatecznie, jej imię nie wzięło się z kapelusza); celowo i z premedytacją magii używa tylko gdy musi, nie ciska kulami ognia na lewo i prawo z byle powodu
- potrafi nawiązać kontakt z dowolnym zwierzęciem, pod warunkiem, że umie się dostroić do jego sposobu myślenia; póki zachowuje równowagę (mniej lub bardziej chwiejną) zwierzęta nie czują przed nią naturalnego strachu

Wyposażenie: Wyposażenie podróżne; nóż myśliwski; zioła.
Motyw muzyczny: http://www.youtube.com/watch?v=YaqQnhBtxaI
Profesja: Uczennica Mądrej
Krótka historia: Jej los został określony w dniu jej narodzin. „Nosi znamię magii”, orzekła Mądra – doradczyni, opiekunka, szamanka i kapłanka elfiej społeczności – spoglądając w dwukolorowe oczka dzieciny, takie same jak jej własne. „Mój czas się zbliża, a zatem zesłano mi następczynię.” Całe życie Ellestir’edaerthan - począwszy od nadanego imienia, przez dzieciństwo, po późniejsze szkolenie – zostało podporządkowane jej przyszłej służbie. Jej przyszłość nigdy nie należała do niej.
A ona nigdy się z tym do końca nie pogodziła.

żródło obrazka

Ostatnio edytowany przez Saligia (2011-03-16 22:46:59)